donderdag 6 maart 2014

Waan je in Oosterse sferen



Ik houd van reizen, helaas kom ik er door tijd- en geldgebrek niet vaak genoeg aan toe. Om toch het gevoel van reizen te krijgen zoek ik alternatieven. Rondhangen op een station of vliegveld is een van mijn favoriete opties. Het gejaag van mensen met koffers geeft mij ook het gevoel dat ik ergens naar op weg ben. Altijd vraag ik me af wat het verhaal is van mensen die onderweg zijn met koffers.

Reisboeken lezen is er ook zo een. Met een goed geschreven boek waan je je meteen in een ander land.  Reisprogramma's op tv kijken is er ook zo een die op hetzelfde niveau zit.

Uit eten gaan is eigenlijk naast het rondhangen op vliegvelden mijn favoriet. Het werkt op meer zintuigen zelfs. Ga naar bijvoorbeeld een Oriëntaals restaurant. Op het moment dat je de deur binnenstapt voel je je eigenlijk al in een ander land. Al je zintuigen gaan aan het werk. Ruiken: je ruikt al het eten dat is klaargemaakt met andere kruiden en specerijen dan je gewend bent. Proeven op het moment dat je begint te eten. Je gevoel, want meestal zijn zulke restaurants aangekleed met houten meubelen en kleedjes die net iets anders zijn. Horen: restaurants draaien meestal muziek uit eigen land. En als laatste zien: de Oosterse verlichting, de bediening, de kleuren van het eten en de aankleding van het restaurant. Ja, alle zintuigen werken mee zij zo'n ervaring.

Eigenlijk is uit eten gaan in een buitenlands restaurant de beste manier om te reizen zonder echt ergens naar toe te gaan. Voor
mij werkt het maar even. Voordat ik het restaurant al uitstap, wil ik een echte reis maken naar dat land. Dus uiteindelijk schiet ik met de hele oefening niet zoveel op, ik wil nog meer reizen dan dat ik daarvoor wilde.


Een uniek lichtspel



Verlichting is tegenwoordig een 'hot item'. Het gaat zelfs zo ver dat je een lichtplan kunt laten maken door een professional. Daarbij wordt rekening gehouden met de locatie van een lamp en het doel van een lamp. Zo zul je dan bijvoorbeeld boven de eettafel een sterkere lamp hebben zodat je kunt zien wat je eet of zodat je er onder kun studeren. In de zithoek is er dan misschien wat gedempter licht want dat wordt dan als gezellig gezien. Een leeslamp mag natuurlijk dan niet ontbreken want we hebben altijd geleerd dat lezen bij gedempt licht slecht is voor je ogen.

Misschien dat er waarheid zit in zo'n lichtplan, maar de meeste mensen willen het geld niet uitgeven aan een professional en steken liever wat meer geld in een mooie lamp. Want hoe een lamp eruit ziet is eigenlijk nog steeds zo belangrijk als hoe goed de lamp licht geeft.


De Oosterse lampen blijven onverminderd populair. Juist omdat ze niet strak zijn. Ze zijn juist net iets anders. Neem zo'n lamp met duizenden gaatjes. Als je deze aan doet en er verder weinig licht bij aan doet, geeft het een uniek en prachtig lichtspel. Hier kan geen lichtplan tegen op. Ik durf zelfs te stellen dat een lichtplan hier helemaal niet mee overweg kan. En juist dat originele en grillige is wat zo aantrekkelijk is bij dit soort lampen. Er wordt al genoeg gepland in ons leven. Laat nu eens iets uit de band springen.  Het is zelfs zo dat als je de lamp net iets draait het hele lichtspel anders wordt. Dit komt omdat de lampen handwerk zijn en dus niet 100% symmetrisch en al helemaal niet hetzelfde als de lamp die er naast staat. Kortom zon Oosterse lamp geeft eigenlijk een beetje sjeu aan je belichting.

Duizend-en-een nacht



Als klein jongentje hield ik al van sprookjes. De standaard sprookjes van Hans Christian Andersen en de sprookjes van de Gebroeders Grimm waren natuurlijk erg spannend. Wat me echter het meest fascineerde waren sprookjes als uit Duizend-en-een-nacht zoals Aladdin, Sinbad de Zeeman en Ali Baba. Waarom was dat, waarom fascineerde mij dat zo?
Ik denk dat het kwam omdat de wereld die beschreven werd in deze sprookjes helemaal anders was. De sprookjes beschreven een wereld die ik niet kende, een mysterieuze wereld met rovers en woestijnen. 
Toen ik groter werd en naar de Efteling ging was ik altijd gecharmeerd door de gebouwen in Oosterse sfeer. Die gaven het gevoel weer wat ik als kind bij het lezen van de sprookjes kreeg. Het klinkt misschien een beetje zot, maar eigenlijk wilde ik mijn huis ook zo inrichten. Ik wist alleen  niet hoe ik dat moest doen zonder dat het er uit zou zien als een Efteling attractie.

Totdat iemand mijn de tip gaf om eens naar Marokkaanse lampen te kijken. Eigenlijk geven Marokkaanse lampen die sfeer in je huis zonder dat je de hele tent hoeft te verbouwen. Je wil natuurlijk niet dat je huis er als een Efteling attractie uit gaat zien. Het moet wel een beetje smaakvol zijn. Als je dus accenten aanbrengt met Marokkaanse lampen, dan krijgt je huis een mooi Oosters tintje zonder dat het kitsch wordt.


Gelukkig heb ik nu twee dochters aan wie ik die mooi sprookjes kan voorlezen bij het licht van een Marokkaanse lamp. En het rare is, het geeft nog steeds hetzelfde gevoel als zoveel jaar geleden.

Waar ligt Arabië?



Iedereen gebruikt de woorden Arabier, Arabië en Arabische lampen. Bij Arabier zien we allemaal een stereotype voor ons. Een stereotype dat eigenlijk versterkt wordt door films. Arabië als land bestaat eigenlijk niet en heeft nooit als zodanig bestaan. Wel was er een Arabisch rijk en is er het Arabisch schiereiland. Tegenwoordig wordt iemand een Arabier genoemd als deze Arabisch spreekt en in een Arabische cultuur leeft. De Arabische cultuur is niet hetzelfde als de Islamitische wereld.  In de Islamitische wereld wordt bijvoorbeeld niet overal Arabisch gesproken.


Landen die tot de Arabische wereld worden gerekend zijn:
Algerije
Bahrein
Egypte
Djibouti
Irak
Jemen
Jordanië
Koeweit
Libanon
Marokko
Mauritanië
Oman
Palestina
Qatar
Saoedi-Arabië
Soedan
Somalië
Syrië
Tunesië
Verenigde Arabische Emiraten

In deze landen samen leven zo'n 300 miljoen mensen we allemaal Arabieren kunnen noemen.
Bovenstaande legt een beetje uit hoe het technisch in elkaar zit met Arabieren en de Arabische wereld.

Feit is dat Arabieren erg tot onze verbeelding spreken. Wie heeft er zich vroeger niet als Arabier verkleed met een paar lakens? Of weet je nog dat in de jaren 80 de Arafatsjaals werden gedragen door alternatieve groeperingen? Arafats, Palestinasjaals of PLO-sjaals worden ze ook wel genoemd. Je weet wel zo'n geblokte sjaal (onbeleefd ook wel theedoel genoemd) die Yasser Arafat altijd om zijn hoofd had. Dat soort dingen worden altijd geassocieerd met Arabieren.

Zo'n sjaal heet een keffiyeh en wordt voornamelijk door Arabische mannen gedragen. Ze zijn bedoeld om in een warm klimaat bescherming te bieden tegen kou, zon, zand en stof. De kleur en patroon geven aan waar de eigenaar vandaan komt en al eeuwen wordt dit hoofddeksel gemaakt in verschillende variaties om rijkdom aan te tonen.

Werden ze eerst in Europa door alternatieven gedragen, een jaar of zeven geleden kwamen ze in de mode in de meest bonte kleuren. Een goed voorbeeld van de Arabische Europese integratie.